১৮ নৱেম্বৰ, ২০১৬: বিয়লি চাৰি বজা:
এ,টি,এম এটাত লাইনত থিয় দি আছিলোঁ ৷ ম’বাইলটো বাজি উঠিল ৷ প্ৰণামীয়ে ফোন কৰিছিল ৷
“কোৱা প্ৰণামী ৷”
“মা এইমাত্ৰ ভাইটিৰ তালৈ গ’ল পাৰ্থ ৷”
মা কেইদিনমানৰপৰা আমাৰ তাত আছিল ৷ আজি ভাইটিৰ তালৈ গ’ল ৷ কোনো অভিযোগ অবিহনেই আমাক ডাঙৰ দীঘল কৰিলে, এতিয়া নাতি নাতিনীবোৰৰ দায়িত্বত ব্যস্ত মা ৷
“জানানে পাৰ্থ, মায়ে এনেদৰে অহা যোৱা কৰিয়েই থাকে দিয়াচোন ৷ কিন্তু আজি মা গুছি যোৱা বাবে মোৰ মনটো কিয় নাজানো, কিন্তু অসম্ভৱ বেয়া লাগিছে ৷”
মা আৰু প্ৰণামী ৷ সম্পৰ্কত শাহু বোৱাৰী ৷ হৃদয়ত মাক আৰু জীয়ৰী ৷
No comments:
Post a Comment